30-07-2018 Einde Tirana Albanië

5 augustus 2018 - Methóni, Griekenland

Maandag 30-07-2018

Na negen nachtjes slapen toch maar de knoop doorgehakt en vertrokken van Camping Tirana in Albanië.
Zoals al eerder gezegd hele aardige mensen en ik kreeg bij vertrek een fles zelfgemaakte drank, alleen vraag me niet wat het is want ik heb het nog niet geproefd. Er werd veel gezwaaid toen ik dw camping afreed, echter wat ze niet gezien hebben is dat de camper al meteen na de eerste bocht begon door te slippen en zakte langzaam al malende met de voorwielen weer terug naar beneden waardoor de Panda griezelig richting helling ging. Na een aantal pogingen heb ik het maar opgegeven want als er ander verkeer van boven of beneden zou komen, dan konden ze er niet door.
Dus de combinatie maar losgekoppeld en één voor één naar boven gereden, dat ging zonder problemen en boven maar weer aangekoppeld. Voor de rest ging het prima ondanks dat de camper wat moeite had met een paar hellingen.

Maar niet getreurd want de TomTom stuurde mij als verrassing weer een bergrit op. Dat deze op en neer met een helling percentage van standaard zo’n beetje 10%, een lengte had van +153 kilometer en ongeveer 9 uur duurde zonder gelegenheid om te stoppen want het was alleen maar helling en er was vrij veel verkeer. Je snapt natuurlijk wel dat mijn eerdere enthousiasme over haarspeldbochten wel verdwenen was, ik had geen armen en rug meer over ik was kapot.

Toen ik in een stadje weer in rustiger vaarwater terecht was gekomen, althans dat dacht ik, stuur TomTom mij over een brug nou bekijk zelf de foto’s maar. Ik heb eerst met mijn voeten uitgemeten of ik er overheen kon en dat ging precies. Na de brug moest ik linksaf een landweg op, nou gelukkig dat ik nog niet gegeten had. Alleen maar grind en vrij diepe kuilen en je snapt het niet want je denkt dat TomTom wel gelijk zal hebben maar toen ik na ongeveer 15 om draaide omdat ik er niks voor voelde om dat weggetje nog zo’n 35 km te volgen, stuurde TomTom me terug over de zelfde brug en meteen na de brug rechts aanhouden. Dan krijg je toch het idee dat TomTom er een hobby van maakt om je te pesten want toen kwam ik op een perfecte weg zonder hellingen en dalen die rechtstreeks naar Griekenland ging. Snap jij het of ik.

Bij de grens aangekomen deden ze aan de Griekse kant wat moeilijk over de Panda achter de Camper maar ik deed of ik het niet snapte en toen ik van een andere douane mijn paspoort terug kreeg, vroeg ik aan deze of het oké was en toen ben ik ingestapt en weg gereden toen hij met zijn hoofd knikte. Ik weet niet of ze daarna ruzie hebben gekregen, maar ik was er door en het was door die lange rit zonder eten al erg laat geworden.

In het eerste het beste plaatsje Loaninne aangekomen zag ik aan de rechterzijde bij een benzinepomp een camper staan met de gordijnen dicht en daarachter was no een grote plek over waar ik ook kon staan, maar natuurlijk was ik er al voorbij. Een stukje verderop ben ik om de middenberm gedraaid wat volgens het bord niet mocht maar ja op dat moment was er even geen verkeer. Ik dus een stuk terug gereden en de plek was nog vrij, maar ik moest weer draaien waar het niet mocht en waar het ook drukker was, natuurlijk keek ik bij het draaien recht vooruit naar een politieauto en die zette meteen zijn sirene aan. Ik stopte en kon eigenlijk geen andere kant meer uit dan draaien. De politie agent zei dat dat niet mocht, maar toen hij zag dat ik geen kant meer op kon liet hij mij toch verder gaan en kwam achter mij aan. Bij de parkeerplek aangekomen zette ik de karavaan aan de kant en vroeg de agent voordat hij wat kon zeggen of ik daar wel mocht slapen voor één nacht omdat ik geen camping meer kon bereiken. Gelukkig vond hij het goed dus stond ik daar met toestemming. Verder heeft hij het nergens meer over gehad.

Dinsdag 31-07-2018

Eerst maar even een gevulde koek gehaald bij het tankstation en daarna doorgereden naar Preveza. De aangewezen camperplaats was er natuurlijk weer niet, dus toen maar doorgereden richting beneden (waar ik uiteindelijk naar toe wilde) tot ik een wilde camping tegen kwam die nog een plaatsje voor mij had en deze vond ik uiteindelijk in het plaatsje Ammoudia de Monolithi camping.
Hier ben ik twee nachtjes gebleven, leuk strandje alleen ben ik niet in zee geweest want de kant liep meteen zo stijl af en i.p.v. zand was het van dat hele fijne grint. Toen ik een klein stukje (50 cm) het water was ingegaan zakten mijn voeten steeds dieper in het grind en had ik al moeite om terug te komen. Dus geen poging meer gedaan want ik zit niet te wachten op problemen.

Ik had van mijn dochter Kim gehoord dat er in Griekenland hele grote bosbranden waren en wat denk je een vaste kampeerder op de camping met een hele oude caravan en daarvoor een luifel en aan de luifel nog een luifel, was bezig om de derde luifel te creëren waarbij hij ijzeren buizen stond door te slijpen en daarna aan elkaar te lassen met een regen van vonken. De imbeciel. Ik had toevallig wel een ruim plekje maar als je naar de foto’s kijkt stond de rest hutje mudje in en op elkaar. Ik ben naar hem toegelopen en heb vriendelijk gevraagd of hij wel wist waar hij mee bezig was. Hij zei dat hij alles onder controle had terwijl hij niet eens een emmer water had klaar staan. En buizen doorslijpen dat geeft een straal vuur van tussen de twee en drie meter. Ik zei dat hij het nooit onder controle kon hebben en vroeg hem of hij de bosbranden op TV had gezien. Dat had hij maar hij hield vol dat er niets aan de hand was. Ik heb hem vriendelijk verzocht om er mee te stoppen en hem er op gewezen dat hij met een behoorlijk aantal mensen levens aan het spelen was. Daarna ging hij toch nog even door, vijf minuten nog zei hij je begrijpt dat ik hem toen heb gewaarschuwd dat als hij niet zou stoppen, ik de campingleiding er bij zou halen en toen stopte hij dan toch maar.

Donderdag 02-08-2018

Vandaag weer vertrokken en op weg naar een stadscamping in Methoni. Rustige weg en ik kon lekker doorrijden. Lekker rustige camping en hele grote plekken voor een redelijke prijs. De camping ligt aan een rustige doorgaans weg en aan de andere kant van de weg is het strandje. Kijk maar naar de foto’s. Het zeewater was heel lekker van temperatuur en nog steeds zo zout dat ik rustig op mijn rug kon drijven zoals in 1984. Qua diepte en verloop van de bodem kun je het vergelijken met het IJSSELMEER.

Er is hier ook een heel lang kasteel, ik heb van ver war foto’s gemaakt om een indruk te geven, alleen mocht ik er natuurlijk niet in vanwege Link mijn hondje. Nou ik heb haar bedankt omdat ik al een stijl pad van kinderhoofdjes was opgeklommen voordat ik bij het kaarthokje kwam. Ik vroeg haar of ze misschien dacht dat ik met deze hitte (34 gr) mijn hond in de auto ging laten, ik kreeg geen antwoord en ben maar weer terug gegaan.

Ik had op de camping een boekje gekregen van bezienswaardigheden rond de camping en daar stond ook iets in over watervallen. Dus geen kasteel dan maar watervallen. Na ongeveer 20 km moest ik rechts afslaan en een stukje daarna een bordje met een pijl “watervallen” dus ik volg de pijl. Nou dat was een weg(getje) waarvan ik mij afvroeg of ik zonder tractor weer boven zou kunnen komen. Maar goed ik zag bandensporen in het zand (ik lijk wel een padvinder) dus wat hij kon moest ik op z’n minst ook kunnen. Uiteindelijk kwam ik bij de auto van de bandensporen en kon niet verder. Weer een bordje met een pijl en daar stond op dat het nog ongeveer een kwartier lopen was.
Nou ik ben er aan begonnen maar het was een paadje van 50cm breed en zo stijl omhoog dat ik na een kwartier, toen had ik denk ik zo ongeveer een derde van de weg afgelegd, ben gedraaid en naar beneden ben gelopen. Helaas ik kwam geen stap meer vooruit zonder het risico dat er wat mis zou gaan, ergo dus ook geen watervallen.

Naar boven ging het wel en terug naar de camping om maar weer even in zee af te koelen van de teleurstellingen.

Aangezien internet op deze camping heel slecht is, stuur ik wel het verslag alvast naar jullie toe omdat ik morgen 06-08-2018 richting Athene ga vertrekken. De foto’s zijn nog niet klaar dus die houden jullie tegoed. Welterusten en tot in Athene dan maar ........

Foto’s

4 Reacties

  1. Yvonne van Oostveen-coster:
    5 augustus 2018
    Geweldig zoals jij dat allemaal schrijft jij maakt toch wat mee,en ik kijk uit naar de foto,s dan kunnen we zien wat je allemaal hebt uitgespookt,rij voorzichtig en tot het volgende verslag gr yvon
  2. Nico Leijen:
    6 augustus 2018
    Tis gewoon genieten Yvonne. De foto's heb ik er trouwens ook al opgezet hoor. Tot ......
  3. Sandra Hanraads:
    6 augustus 2018
    Hond in een tas ? Dan mag het soms wel ...
  4. Henry:
    6 augustus 2018
    Prachtige fotos Nico!, echt een avontuur als ik dat allemaal zo lees , leuk hoor!