06-08-2018 Op weg naar het verbrande land

10 augustus 2018 - Marathonas, Griekenland

Maandag 06-08-2018

Zo weer vertrokken richting Athene. Op een gegeven moment in een groot dorpje zag ik een tankstation en ik moest tanken dus dat kwam mooi uit. Om het tankstation op te komen moest ik linksaf slaan want anders kon ik de bocht niet maken.

Na het tanken reed ik het tankstation af en draaide linksaf de weg op (de verkeerde kant dus). Ik reed in een een richting straat en TomTom wilde me telkens laten terug keren, maar de straatjes waar ik ingestuurd werd waren zo krap dat durfde ik niet aan. Na een aantal keren rondjes gereden te hebben, stuurde de TomTom mij een straatje in wat op het eerste gezicht wel zou lukken.
Na een heel eind dit straatje gevolgd te hebben werd het steeds smaller, hetgeen ik aan het begin niet kon zien. Uiteindelijk kwam ik aan het einde van de straat en moest rechtsaf. Dus zo met de voorzijde zo dicht mogelijk langs het pand voor me draaien en toen ik bijna de bocht om was bleek de Panda klem te zitten bij een betonblok dat net om de hoek laag bij de grond stond, hetgeen ik vooraf niet kon zien omdat het eigenlijk om de hoek in de grond zat. Nou je raad het al linker voorspiegel van de Camper stuk en de Panda aan de zijdeur beschadigd. Er was geen beweging meer in te krijgen en er stonden inmiddels al zo’n 30 auto’s te toeteren. Gelukkig wordt ik niet gauw nerveus en vroeg of ze er misschien overheen wilden.
Er zat niet anders op dan de combinatie weer los te koppelen en weer aan te koppelen nadat ik ze apart de hoek om gezet had.

Er was uiteindelijk niet uit dat dorp te komen zonder klem te komen zitten en de enige weg die breed genoeg was, was de een richting weg waar ik het dorp binnen gereden ben. Gelukkig stond er langs de weg een politieagent naar het geharrewar te kijken. Ik ben naar hem toegegaan en heb hem uitgelegd wat mijn situatie was. Hij vroeg wat ik wilde en toen zei ik dat ik graag tegen het verkeer in de een richting straat terug zou willen rijden, dus tegen het verkeer in. De aardige agent snapte het, stapte op zijn fiets en is het verkeer aan het begin van de straat tegen gaan houden zodat ik terug kon rijden. Toch aardige agenten hoor.

Vervolgens kwam ik pas laat op camping Nea Kifissia in Katepina aan en toen ik in het donker stond te wachten kwam er een jongen die mij een plekje wees en aangaf waar de stroomaansluiting was. Ik moest me dan in de ochtend bij de receptie melden. Als je naar de foto’s op de site van de camping keek dan was het een zeer mooie camping, maar toen het licht werd in de ochtend viel dat behoorlijk tegen wat een zooitje en wat een verval. Toen ik mij melde bij de receptie vroeg die vrouw hoelang ik van plan was om te blijven en dan antwoord ik altijd 1, 2, 3 of 4 dagen dat hangt er vanaf hoe leuk ik het vindt.
Het zwembad zag er wel christelijk uit maar voor je bij het zwembad kwam moest je over een bruggetje en dat was levensgevaarlijk. De planken van de brug veerden helemaal door zodat je het vermoeden had dat ze zouden breken en je met je voeten klem zou komen te zitten. Er waren 10 herentoiletten en 8 douches en om daar te komen moest je een trap af naar beneden met van die onmogelijk ongelijke treden die behoorlijk lang was. Naar beneden ging dan nog wel alleen naar boven moest ik drie keer een rustpauze houden. Van de 10 toiletten en alle douches was er geen deur die kon worden afgesloten omdat de sloten kapot waren. In de avond was er geen licht dus een behoorlijk gevaarlijke situatie, ik ben dan in de nacht ook maar in de camper gaan plassen.

Toen ik op de tweede ochtend ging vertellen dat ik af wilde rekenen, vroeg de vrouw of ik het soms niet leuk vond. Toen heb ik haar uitgelegd wat de problemen waren en dat er nodig onderhoud gepleegd moest worden. Tevens stoorde het mij dat zij zoveel geld (24 euro) voor een nacht durfde te vragen terwijl ze de hele dag mar ik het hokje bleef zitten en de camping de camping liet.
Ze haalde haar schouders op en wees mij op een bordje dat ik om 11.00 uur de camping verlaten moest hebben anders bla bla bla je weet wel volgende tarief.

Woensdag 08-08-2018

Ik had een strandcamping in het plaatsje Rafina gevonden, echter toen ik het dorpje binnen reed had ik het nog niet in de gaten maar toen ik de eerste zijstraat insloeg zag ik alleen maar puin en verbrande bomen en huizen. Omdat de TomTom aangaf dat de camping nog 4,5 kilometer verderop zou moeten liggen ben ik het toch gaan proberen omdat er ook goede stukken tussen zaten. Maar nee hoor een agent vertelde mij dat de camping van de aardbodem was verdwenen en ik moest terug omdat ze overal bomen aan het kappen waren. Dat snapte ik maar ik had natuurlijk ruimte nodig om te kunnen draaien en ik zag een honderd meter achter de agent een kleine rotonde en vroeg of ik dan een klein stukje door mocht rijden naar de rotonde. Nee dat mocht niet, hij had namelijk nog niet gezien dat de Panda er nog achter hing en zei dat ik terug moest. Toen ben ik maar uitgestapt en heb hem laten zien wat dan mijn probleem was en toen mocht ik tocht wel even om de rotonden. Ik heb wat foto’s gemaakt van het verbrande gebied, kijk zelf maar of je dat leuk vindt.

Aangezien de campersite het nogal laat afweten met de camperplaatsen en/of campings heb ik op googlemaps gekeken naar een volgende mogelijkheid Dat werd Camping Ramnus in het plaatsje Marathomas.

Erg aardige mensen en ik kreeg een plekje direct bij de receptie waarbij de sociale voorzieningen aan de achterzijde van het gebouw van de receptie waren, dus vlak bij huis.

Er werkt een Indische man bij de camping, vermoedelijk als klusjesman en toen deze man zag dat ik bij het lopen nogal een beetje wiebelde pakte hij vanaf dat moment alles uit mijn handen en mocht ik niks meer zelf doen als het gaat om vuil weggooien en als ik aan kwam lopen zette hij aldoor direct een stoel voor mij neer bij de ingang van mijn plekje. Natuurlijk goed bedoeld en in zekere zin leuk alleen ga je het op een gegeven moment een beetje ontlopen want het kan ook te zijn als je begrijp wat ik bedoel (of was dat een ander boek?)

Deze camping heeft een gezellig strandje en lekkere omeletten.

Morgen 11 augustus 2018 weer een stukje verder naar boven richting Thessaloniki

Foto’s

3 Reacties

  1. Yvonne van Oostveen-coster:
    11 augustus 2018
    Ja nico jij maakt toch ook wat mee he, het lijkt mij verschrikkelijk al die verbrande bomen en campings te zien ik hoop dat je snel uit dat gebied bent,want de droogte houd aan daar anders als hier we hebben vreselijke onweer gehad en heel veel regen,voor de bomen en planten een zege maar voor mij niet,ik verzorg voor mijn vriendin haar kat vanmorgen was ik op tijd binnen bij haar en heb de ergste regen daar afgewacht toen dacht nou nu kan het wel ik ben de straat nog niet uit en ja hoor weer flitsen en vreselijke regen dus zo hard als de scootmobiel gaat naar huis en vanavond moest de kat er weer in gelukkig tussen de buien lukt dat ook nog,het is oudje beestje dus buiten laten is geen optie.maar goed ik hoop dat je straks weer rustig verder kan en kijk uit met bakken die op de weg staan is niet zo best voor je spiegels ha ha en zo,ik kijk weer uit naar het volgende verslag,goeie reis en hoor weer van je gr yvonne
  2. Tilly:
    11 augustus 2018
    Jee wat maak jij veel mee. Ik zou het niet durven.
  3. Nico Leijen:
    11 augustus 2018
    Nou yvonne hou de regen maar daar hoor, dan blijf ik toch liever hier ha ha -----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------Ik eigenlijk ook niet hoor Tilly maar ja wat is thuis zitten hė